01/03/2021 - 00:00
Hydroabsorberende of waterabsorberende polymeren, superabsorberende polymeren (SAP), superabsorbers, waterkristallen, hydrogels, ... Alhoewel ze uiterlijk soms weinig verschillen kan hun chemische opbouw sterk verschillen.
Het is net die chemische samenstelling, dus de fysieke structuur van het netwerk en de dichtheid van het aantal crosslinks, die zal bepalen hoe de polymeren water absorberen, vasthouden en terug vrijgeven. Net zoals dit ook zal bepalen in welke mate er eventuele toxiciteit aanwezig is, wat de levensduur zal zijn en in hoeverre de polymeren geschikt zijn voor het gebruik in groeisubstraten.
Hydroabsorberende polymeren ontstaan door de polymerisatie van acrylzuren tot polyacrylaten. Een andere veelgebruikte bouwsteen om hydrogels te maken is polyacrylamide. Het resultaat is een "zout" met een gelijke totale lading aan positieve ionen (kationen) als negatieve ionen (anionen): m.a.w. waterkristallen zijn elektrisch neutraal.
Schematische voorstelling van de polymerisatie van acrylzuur tot polyacrylaat(zout). |
Het zijn de kationen, dus nodig om de molecule te neutraliseren, die grotendeels de eigenschappen van het polymeer bepalen:
Polyacrylaatzouten op basis van natrium worden voornamelijk vervaardigd voor hun gebruik in de lichaamshygiëne, als flocculanten etc. Ze zijn NIET geschikt ter ondersteuning van de plantengroei. |
De TerraCottem bodemverbeteraars bevatten enkel hydroabsorberende polymeren, die de beste resultaten opleveren qua plantengroei en waterverbruiksefficiëntie tijdens onafhankelijk uitgevoerde testen.
Terug naar de lijst met veelgestelde vragen
Deze website maakt gebruik van cookies.